Spina bifida
Spina bifida, omurga ve omurilik düzgün şekilde oluşmadığında ortaya çıkan bir doğum kusurudur. Nöral tüp, bir embriyoda, bebeğin beyni, omuriliği ve onları çevreleyen dokular haline gelen yapıdır.
Tipik olarak, nöral tüp gebeliğin erken döneminde oluşur ve gebe kaldıktan sonraki 28. günde kapanır. Spina bifidalı bebeklerde nöral tüpün bir kısmı kapanmaz veya düzgün gelişmez, bu da omurilikte ve omurga kemiklerinde sorunlara neden olur.
TÄ°PLERÄ°
Spina bifida occulta
Occulta gizli demektir. En hafif ve en yaygın türdür. Spina bifida occulta, omurganın bir veya daha fazla kemiğinde (omurlar) küçük bir ayrılma veya boşluk ile sonuçlanır. Spina bifida occulta'sı olan birçok kişi, tesadüfen yapılan bir görüntüleme testi sırasında durum keşfedirler.
Myelomeningocele
Açık spina bifida olarak da bilinen miyelomeningosel en şiddetli tiptir. Omurga kanalı, alt veya orta sırtta birkaç omur boyunca açıktır. Zarlar ve omurilik sinirleri doğumda bu açıklıktan geçerek bebeğin sırtında tipik olarak dokuları ve sinirleri açığa çıkaran bir kese oluşturur. Bu, bebeği yaşamı tehdit eden enfeksiyonlara yatkın hale getirir ve ayrıca felce, mesane ve bağırsak disfonksiyonuna neden olabilir.
Meningocele
Bu nadir görülen spina bifida türü, omurgadaki bir açıklıktan dışarı taşan bir omurilik sıvısı kesesi mevcuttur. Bu tipte hiçbir sinir etkilenmez ve omurilik sıvı kesesinde değildir. Meningoseli olan bebeklerin, mesane ve bağırsakları etkileyenler bazı küçük sorunları olabilir.
BELÄ°RTÄ° VE SEMPTOMLAR
Spina bifida occultanın tipik olarak, omurilik sinirleri dahil olmadığı için herhangi bir belirti veya semptom yoktur. Ancak bazen yenidoğanın cildinde bir tutam saç, küçük bir gamze veya doğum lekesi gibi omurga sorununun üzerinde belirtiler görebilirsiniz. Bazen bu cilt izleri, yenidoğanda MRI veya spinal ultrason ile keşfedilebilen altta yatan bir omurilik sorununun belirtileri olabilir.
RİSK FAKTÖRLERİ
Spina bifidaya neyin sebep olduğutam olarak netlik kazanmamıştır. Ailede nöral tüp kusurları ve folat (B-9) eksikliği öyküsü gibi genetik, beslenme ve çevresel risk faktörlerinin bir kombinasyonundan kaynaklandığı düşünülmektedir.
Folat eksikliği. B-9 vitamininin doğal formu olan folat, sağlıklı bir bebeğin gelişimi için önemlidir. Takviyelerde ve güçlendirilmiş gıdalarda bulunan sentetik forma folik asit denir. Folat eksikliği, spina bifida ve diğer nöral tüp kusurları riskini artırır.
Ailede nöral tüp defekti öyküsü. Nöral tüp kusurlu bir çocuğu olan çiftlerin, aynı kusurlu başka bir bebeğe sahip olma şansı biraz daha yüksektir. Bu risk, önceki iki çocuk durumdan etkilenmişse artar. Ek olarak, nöral tüp defekti ile doğan kadınların spina bifidalı bir çocuk doğurma ihtimali, nöral tüp defekti olmayan birine göre daha fazladır. Bununla birlikte, spina bifidalı bebeklerin çoğu, bilinen bir aile öyküsü olmayan ebeveynlerden de doğabilir.
Bazı ilaçlar. Örneğin, valproik asit gibi nöbet önleyici ilaçlar, hamilelik sırasında alındığında nöral tüp kusurlarına neden oluyor gibi görünmektedir. Bu, vücudun folat ve folik asit kullanma yeteneğini ettikleri için olabilir.
Şeker hastalığı. Kan şekeri iyi kontrol edilmeyen diyabetli kadınların spina bifidalı bebek sahibi olma riski daha yüksektir.
Obezite. Hamilelik öncesi obezite, spina bifida da dahil olmak üzere nöral tüp doğum kusurları riskini artıraabilir.
Artan vücut ısısı. Bazı kanıtlar, hamileliğin ilk haftalarında artan vücut ısısının (hipertermi) spina bifida riskini artırabileceğini düşündürmektedir. Ateş veya sauna ya da jakuzi kullanımına bağlı olarak vücut sıcaklığındaki artışlar, spina bifida riskinde hafif bir artışa sebep olabileceğini söyleyen çalışmalar mevcuttur.